Στον πρώτο όροφο ο βαθμός εσωστρέφειας των υπνοδωματίων ενισχύεται με τη χρήση ενός συστήματος κινούμενων ξύλινων περσίδων, ενώ το διαμέρισμα του δεύτερου και τελευταίου ορόφου, εκτονώνεται στο διαμορφωμένο κήπο του δώματος, με πανοραμική θέα στο καταπράσινο τοπίο.   
Κάτω από τη στάθμη του ισογείου διαμορφώνονται δύο υπόγειοι όροφοι υποστηρικτικών χρήσεων. Το Α’ υπόγειο αποτελείται από αποθηκευτικούς και άλλους βοηθητικούς χώρους των κατοικιών και από τους απαραίτητους μηχανολογικούς χώρους, ενώ στο Β’ υπόγειο έχουν χωροθετηθεί οι θέσεις στάθμευσης που αναλογούν στα διαμερίσματα. 
Η ανάπτυξη των όγκων του κτιρίου αποβλέπει στη δημιουργία εξοχών και εσοχών, με απώτερο σκοπό τη διαμόρφωση μιας μικροκλίμακας φυτεμένων κήπων, ποικιλίας υπαίθριων χώρων, εναλλαγής κλειστού και ανοιχτού, καθώς και διαβαθμίσεις ιδιωτικότητας, σε ένα κτίριο που αναπτύσσεται καθ’ ύψος. Η έννοια του φυσικού περιβάλλοντος επαναπροσδιορίζεται με αυτόν τον τρόπο, και εμπλέκεται δυναμικά με το ίδιο το κτίριο. 
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του συγκροτήματος περιορίζεται σε λιτές και αυστηρές γραμμές χωρίς επιτηδευμένους χειρισμούς, καθώς και στην επιλογή συμβατικών υλικών και υπόλευκων κατά κύριο λόγο χρωματισμών που υπογραμμίζουν την απλότητα της σύνθεσης. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε επίσης στη μελέτη του αρχιτεκτονικού φωτισμού του κτιρίου, με σκοπό την ανάδειξη τόσο της γεωμετρίας, όσο και της ατμόσφαιρας και της ποιότητας των χωρικών ενοτήτων του συγκροτήματος.