Το βασικό κίνητρο πίσω από αυτό το τολμηρό έργο ήταν ο «διάλογος» μεταξύ των εξωτερικών αρχιτεκτονικών παραδόσεων της Κρήτης και των βιοκλιματικών προτύπων σχεδιασμού. Τρεις «τομές» στο τοπίο δημιουργούν τους κενούς χώρους που αποτελούν τα προαύλια της κάθε μονάδας: του νηπιαγωγείου, του δημοτικού και του δευτεροβάθμιου σχολείου. Παρέχουν έναν προστατευόμενο υπαίθριο χώρο για κάθε ξεχωριστή ηλικιακή ομάδα και λειτουργούν ως κεντρικοί πυρήνες γύρω από τις αίθουσες διδασκαλίας.
Στα υψηλότερα επίπεδα του συγκροτήματος υπάρχουν ανοιχτοί χώροι, όπου το δομικό πλέγμα σχηματίζει περιοχές που μπορούν να λειτουργήσουν ως ευρύχωρες εξωτερικές αίθουσες. Οι βεράντες με βλάστηση ακολουθούν τη φυσική κλίση του τοπίου με κινούμενα πάνελ που σχηματίζουν μια μεταβλητή πρόσοψη.